می توان دلیل این بیدار ماندن تا به صبح را از کلام خود آن حضرت کشف کرد که فرمود: «إنِ استَطَعتَ أن تُحافِظَ عَلى لَیلَةِ الفِطرِ ولَیلَةِ النَّحرِ و ... فَافعَل و أکثِر فیهِنَّ مِنَ الدُّعاءِ وَ الصَّلاةِ وَ تِلاوَةِ القُرآنِ»؛ اگر بتوانى شب عید فطر و شب عید قربان و ... را مراقبت کنى، چنان کن و در این شب ها دعا و نماز و قرآن، بسیار بخوان.[3] و نیز می توان این ویژه بودن نزول فیض الهی در شب و روز عید فطر را در روایت زیر مشاهده کرد که چگونه خداوند متعال بخشش و غفرانش را شامل بندگانش می کند؛ بندگانی که حرمت ماه خدا را پاس داشتند و تا حد امکان به وظایف خود قیام کردند. از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل است که فرمود: وقتی شب اوّل ماه رمضان فرا می رسد، خداوند به آفریدگانش [با عنایت] مىنگرد و هر گاه خداوند به بندهاى [از روى عنایت] نگریست، هرگز عذابش نمىکند و خدا در هر شب و روز [از این ماه] هزار هزار بنده را از آتش آزاد می کند. وقتی ماه به شب بیست و نهم برسد، خداوند در آن شب، به اندازه تمام کسانی که در طول ماه آزاد ساخته، از آتش رها می کند. وقتی شب عید فطر شد؛ خداوند به فرشتگان در حالى که در تدارک عید فردایشان هستند وحى مىفرماید: اى گروه فرشتگان! پاداش کارگرى که کار خود را کامل انجام دهد، چیست؟(منظور بندگانی هستند که در طول این ماه تلاش کرده اند وظیفه شرعی خود را انجام دهند.) فرشتگان پاسخ می دهند: پاداش او کامل داده مىشود. خداى متعال مىفرماید: اُشهِدُکم أنّی قَد غَفَرتُ لَهُم ؛ من شما را گواه مىگیرم که آنان را آمرزیدم. [4] در روایت دیگری رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: در شب عید فطر که به آن «لَیْلَةُ الْجَوائِز» (شب جایزهها) گفته می شود [5]، خداوند مُزد عملکنندگان را بىحساب مىدهد. صبح عید فطر، خداوند، فرشتگان خود را به همه شهرها مىفرستد. آنان به زمین فرود مىآیند و سرِ راهها و گذرگاهها مىایستند و مىگویند: «اى امّت محمّد (صلی الله علیه و آله)! به سوى پروردگار کریم خویش بیرون آیید که پاداش فراوان مىدهد و گناه بزرگ را مىآمرزد.» وقتی مردم در مصلی جمع می شوند، خداوند به فرشتگان مىفرماید: «فرشتگان من! مزد کارگرى که کارش را انجام دهد، چیست؟» فرشتگان پاسخ می دهند: اى معبود و سرور ما! پاداش او، آن است که مزدش کامل داده شود. پس خداوند مىفرماید: «شما فرشتگانم را گواه مىگیرم که من پاداش روزهدارى و نمازشان را در ماه رمضان، رضایت و آمرزش خود قرار دادم.» و بعد مىفرماید: «اى بندگان من! از من بخواهید. به عزّت و جلالم سوگند، امروز در این اجتماع خود، براى دنیایتان چیزى نمىخواهید، مگر آن که به شما مىدهم. به عزّتم سوگند، تا وقتى مرا مراقب خود بدانید، عیبهاى شما را مىپوشانم. به عزّتم سوگند، شما را پناه مىدهم و شما را پیشِ اصحاب خلود (جاودانگى) رسوا نمىسازم. باز گردید که آمرزیدهاید. مرا راضى کردید؛ من هم از شما راضى شدم».[6] عید فطر (شب و روز آن) از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در آن؛ باران رحمت خدا به شکل فراگیری نازل می شود و تمام تشنگان کسب فیضش را بهره مند می کند و چون این زمان محدود است توصیه شده قدر لحظه لحظه آن به بهترین صورت دانسته شود حتی با نخوابیدن در شب این عید و مشغول شدن به قرائت قرآن و دیگر اعمال این شب و روز بزرگ از دیگر وقایعی که در شب عید فطر رخ می دهد و از چشم ظاهر بین ما پوشیده است دست دادن جبرئیل علیه السلام با کسی است که در ماه رمضان از مال حلال، روزه داری را افطاری داده است. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: مَن فَطَّرَ صائِماً فی رَمَضانَ مِن کسبٍ حَلالٍ صَلَّت عَلَیهِ المَلائِکةُ لَیالِیَ رَمَضانَ کلَّها و صافَحَهُ جَبرَئیلُ ع لَیلَةَ الفِطر ؛ هر کس در ماه رمضان، از درآمد حلال، به روزه دارى افطارى دهد، در تمام شبهاى این ماه، فرشتگان بر او درود مىفرستند و در شب عید فطر [7]، جبرئیل علیه السلام با او دست مىدهد و هر کس که جبرئیل با او دست دهد، اشکش زیاد و دلش نازک مىشود. مردى گفت: اى پیامبر خدا! اگر کسى آن [مقدار مال برای دادن یک وعده افطاری] را نداشت؟ فرمود: «یک لقمه نان» گفت: اگر آن را هم نداشت؟ فرمود: «یک مشت غذا» گفت: اگر آن را هم نداشت؟ فرمود: «جرعهاى شیر» گفت: اگر آن را هم نداشت؟ فرمود: «یک جرعه آب» [8] از مجموع این روایات و دیگر روایات مشابه چنین فهمیده می شود که عید فطر (شب و روز آن) از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در آن؛ باران رحمت خدا به شکل فراگیری نازل می شود و تمام تشنگان کسب فیضش را بهره مند می کند و چون این زمان محدود است توصیه شده قدر لحظه لحظه آن به بهترین صورت دانسته شود حتی با نخوابیدن در شب این عید و مشغول شدن به قرائت قرآن و دیگر اعمال این شب و روز بزرگ. پی نوشت ها : 1. بحارالأنوار: 91/ 126 2. مصباح المتهجّد، ص853 3.مصباح المتهجّد، ص852 4. الترغیب والترهیب 2/ 98 5. در روایت کافی 4/68، امام صادق ع درباره این جایزه فرمود: أَمَا وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ مَا هِیَ بِجَائِزَةِ الدَّنَانِیرِ وَ لَا الدَّرَاهِمِ ؛ سوگند به کسی که جانم به دست اوست این جایزه از جنس درهم و دینار (مادی) نیست. 6. امالی شیخ مفید ره، ص230 ؛ فضائل الأشهر الثلاثة، ص126 7. در بعضى نسخهها به جاى «شب عید فطر»، «شب قدر» است. 8. شُعب الإیمان 3/ 419
نظرات شما عزیزان: